(O kimseler ki imân etmişler,) yani Hazret-i Muhammed (asm)’a indirilen vahy-i İlahinin tümünü birden kalben tasdik edip dil ile ikrar etmişler (ve imanlarına bir zulmü) herhangi bir şirki (bulaştırmamışlardır. İşte) asıl (korkudan) ebedî azaba düşme endişesinden (emin olmak, onlara) halis imâna sahip olan zatlara (aittir.) Onların istikballeri güven içindedir. (Ve hidâyete ermiş olanlar da onlardır.)

Ben Cennet’in kapısında durdum, gördüm ki; girenlerin çoğunluğu darlıkta yaşayan muhtaç kimselerdi. Zenginler ise, hesapları görülmek üzere alıkonulmuştu. Cehennemin kapısında durdum ve baktım, oraya girenlerin çoğu da kadınlardı.

Ya İlâhî! Bizleri, bütün akrabâ, taallukàt ve bütün mü’minleri mağfiretine mazhar eyle. Tevbelerinde sâbit eyle.

İhya-yı din, ihya-yı millettir. Hayat-ı din, nur-u hayattır.